Współczesne społeczeństwo powszechnie akceptuje i może nawet promuje tzw. patriotyzm. Patriotyzm jest dziś rozumiany jako dbanie o Ojczyznę, poszanowanie jej i oddawanie czci. Czym jest owa Ojczyzna? Jest to przede wszystkim ziemia, a więc miejsce, w którym żyjemy itd. Postawa patriotyczna jest bez wątpienia bardzo szlachetna i pożądana, wywołuje ona niezwykle pozytywne skojarzenia oraz uczucia. Wiadomo kto jest polskim patriotą tutaj w Polsce, natomiast co z Polakami żyjącymi np. na Litwie? Ci honorowi i cnotliwi ludzie, którzy zachowują kulturalną postawę i dbają o swoją okolicę również są polskimi patriotami? A może litewskimi? Niektórzy odpowiedzą, że oczywiście polskimi, jednak w takiej sytuacji ów patriotyzm nie zgadza się z powszechnie przyjętą definicją. Czy Polak z Wilna, który dba codziennie o swoje miasto nie jest już litewskim patriotą? Moim zdaniem sam ten ”powszechnie przyjęty” patriotyzm nie może być autentyczny, ponieważ ewidentnie czegoś mu brakuje.
A co z nacjonalizmem? Otóż w tej postawie konkretnie wiadomo o co chodzi. Naród to wspólnota ludzi. Polak jest Polakiem bez względu na miejsce, w którym się znajduje. Miłość do Narodu to uczucie o wiele silniejsze niż patriotyzm, który odnosi się do ziemi, czyli do miejsca względnego. Dziś ktoś może mieszkać tu, a jutro gdzieś zupełnie indziej i niekoniecznie dlatego, że nie czuje przywiązania do Polski, lecz np. z powodu braku pracy lub rozwiązania różnych sytuacji życiowych. Każdy ma swoją Polskę we własnej świadomości i to właśnie poczucie przywiązania do Narodu, a nie do Ojczyzny stanowi istotę budowania więzi między Polakami.
Hubert
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz