Narodowego Nowego Roku !

Szczęścia, nadziei , siły do walki, kreatywności, nieustających narodowych inicjatyw, wzrastającej świadomości społeczeństwa! Tego wszystkiego życzymy w nadchodzącym 2010 roku Wam wszystkim i sobie. 
Krótko mówiąc: Narodowego Nowego Roku!


Redakcja "Narodowej Łodzi"

Krótkie rozważania na temat "dobrodziejstwa Lizbony".

Traktat Lizboński wszedł w życie. Jak słyszymy w wypowiedziach większości „specjalistów” niesie on wiele możliwości dla Państw członkowskich. Artykuł 49a 1. Każde Państwo Członkowskie może, zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi, podjąć decyzję o wystąpieniu z Unii. 2. Państwo Członkowskie, które podjęło decyzję o wystąpieniu, notyfikuje swój zamiar Radzie Europejskiej. W świetle wytycznych Rady Europejskiej Unia prowadzi negocjacje i zawiera z tym Państwem umowę określającą warunki jego wystąpienia, uwzględniając ramy jego przyszłych stosunków z Unią. Umowę tę negocjuje się zgodnie z artykułem 188n ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Jest ona zawierana w imieniu Unii przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego. 3. Traktaty przestają mieć zastosowanie do tego Państwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, o której mowa w ustępie 2, chyba że Rada Europejska w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu. 4. Do celów ustępów 2 i 3 członek Rady Europejskiej i Rady reprezentujący występujące Państwo Członkowskie nie bierze udziału w obradach ani w podejmowaniu decyzji Rady Europejskiej i Rady dotyczących tego Państwa. Większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 5. Jeżeli Państwo, które wystąpiło z Unii, zwraca się o ponowne przyjęcie, jego wniosek podlega procedurze, o której mowa w artykule 49.”. Wyżej została zamieszczona możliwość wystąpienia z UE. Jednak czy mamy powody do zadowolenia? Artykułem 49a stara się zamknąć usta wszystkim tym, którym owy traktat kojarzy się jednoznacznie z uciemiężeniem Państw Europy. W końcu dlaczego mamy się przejmować, przecież zawsze można wystąpić z UE… Czyżby?(proszę zwrócić uwagę na pogrubione zdania) Serdecznie dziękuję , ale Polska przed 1989rokiem była w podobnej Unii. W przeszłości, też mogliśmy z niej wystąpić- oczywiście za jej pozwoleniem. Maciek „Yogi”

Brygada Łódzka ONR - świąteczna pomoc potrzebującym.

20 grudnia, w niedzielne popołudnie nacjonaliści z Brygady Łódzkiej ONR w ramach pomocy świątecznej złożyli w jednym z łódzkich kościołów dary żywnościowe. Akcja była tym bardziej udana, gdyż łącznie udało się nam zebrać kilkaset złotych za co mogliśmy kupić kilkadziesiąt kilogramów mąki, cukru, ryżu, oleju, soków i innych niezbędnych artykułów spożywczych.

Z tego miejsca zachęcamy wszystkich narodowców do przeprowadzania podobnych akcji i sami również zobowiązujemy się do regularnej pomocy naszym rodakom.

Świąteczne życzenia

Z okazji świąt Bożego Narodzenia redakcja naszego bloga składa wszystkim czytelnikom oraz organizacjom narodowym życzenia dobrze przeżytych, wesołych, zdrowych świąt, spędzonych w rodzinnej atmosferze.

Niech ten czas będzie dla nas wszystkich czasem rzeczywiście niezwykłym, w którym nasze serca wypełni wiara, nadzieja i odwaga, płynąca prosto od nowonarodzonego Jezusa Chrystusa. Umocnijmy się podczas tych świąt duchowo, by móc dalej walczyć o to, co najdroższe i święte

Redakcja "Narodowej Łodzi"

Mój Nacjonalizm.

Z reguły przeciętnemu człowiekowi słowo „nacjonalizm” kojarzy się z czymś złym: z rasizmem, z ksenofobią, ślepym i bezkrytycznym zapatrzeniem we własny naród. Według mnie słowo „nacjonalizm” można interpretować na tyle sposobów ilu jest nacjonalistów, dla każdego, bowiem słowo to kryje za sobą inne wartości i priorytety. Pewne jest jednak, że każdego z nas, każdego nacjonalistę łączy jedno – szczera i bezinteresowna miłość do Ojczyzny.

Profanacja nacjonalizmu
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku największym obozem politycznym był obóz narodowy skupiony wokół Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego oraz wszystkich innych organizacji narodowych wywodzących się od niego. Wtedy bycie nacjonalistą było czymś normalnym i niepejoratywnym, niestety po przegraniu II wojny światowej nasz naród, okupowany przez komunistów, przeszedł solidne pranie mózgu i indoktrynację, której efekty widzimy do dziś. Na negatywne pojmowanie nacjonalizmu wpłynęły także ruchu faszystowskie, które mylnie utożsamiane są stricte z nacjonalizmem. Ponadto spadkobiercy PRL-owskiej idei, płodzący swoje paszkwile na łamach Gazety Wyborczej robią wszystko, aby nacjonalizm kojarzył się ze wszelkim złem panującym na świecie.
W rzeczywistości nacjonalizm jest ideą, którą cechuje przede wszystkim racjonalizm. Narodowcy od zawsze charakteryzowali się tym, że głośno mówili o rażących problemach, niczego nie ukrywając i  nie niedomawiając. Narodowcy byli i są „ludźmi z charakterem”, którzy nie baczą na poprawność polityczną i nie boją się mówić prawdy tylko dla tego, że mogłaby kogoś ona urazić. To absurdalne, co dzieje się dziś. Nie możemy bez krępacji wyrażać swoich myśli, bo mogą one kogoś obrazić, mimo tego, iż są najprawdziwsze i poparte dziesiątkami argumentów. Czy to jest ta wolność słowa, o którą walczyli nasi rodacy?

Nacjonalizm wobec kryzysu wartości
W czasach, w których zapanowała gonitwa za pieniądzem, rozwiązłość obyczajów i wszechobecna degeneracja, nacjonalizm wydaje się być jedyną drogą do zachowania „resztek człowieka w człowieku”. Przyglądając się moim rówieśnikom nie sposób nie dostrzec, że zawładnął nimi egocentryzm i konformizm. Młodzi ludzie nie są zdolni do poświęceń, ukształtowani przez kolorowe gazetki i ogłupiające stacje telewizyjne widzą tylko koniec własnego nosa. Nacjonaliści zaś jak sama nazwa wskazuje odznaczają się umiłowaniem narodu. Nie jest to jednak miłość ślepa i bezkrytyczna. Mimo tego, co piszą w podręcznikach do WOSu, każdy narodowiec dostrzega wady swoje narodu i stara się je eliminować cytując Romana Dmowskiego, męża stanu i ojca polskiego nacjonalizmu: „Wolno mi być dumnym z tego, co w Polsce jest wielkie, ale muszę przyjąć i upokorzenie, które spada na naród za to, co jest w nim marne”.
Mnie osobiście nacjonalizm motywuje do nauki, do zdobywania wiedzy, odpowiedniej do tego bym w przyszłości mógł swoją wiedzą zasłużyć się Ojczyźnie. Chce być mądrym i dobrym człowiekiem, człowiekiem, który wyzbył się nałogów, umie pomagać innym i kieruję się takimi wartościami jak honor i szlachetność. Chce być wzorem dla innych ludzi, chce, aby brali oni ze mnie przykład – tylko w ten sposób można stworzyć harmonijne społeczeństwo. Nacjonalizm jest przeciwwagą wobec światopoglądu anarchistów, którzy serwują ze swojej strony wartości negatywne takie jak narkomania, homoseksualizm, odcięcie się od narodowej tradycji, kultury, religii i obyczajów. Chaos i bunt, jaki proponują anarchiści jest odzwierciedleniem poziomu ich moralności. Są to bowiem w większości osoby pochodzące z patologicznych rodzin, osoby, których życie wypełnione było problemami, a ich bunt jest tylko i wyłącznie wyrazem ich nieszczęścia. Jak dziś pamiętam rozmowę z anarchistą, w jednej z radiostacji. Zapytany o to, co robi odpowiedział – siedzę na ulicy, gram na gitarze i zbieram na wino. Na pytanie, co będzie robił za 5 lat odpowiedział: pewnie nadal będę grał i zbierał na wino, nie chcę się zmieniać. Przykład ten dobitnie ukazuje system wartości tych ludzi, są to ludzie, którzy gardzą pracą, odpowiedzialnością i to właśnie tacy ludzie najczęściej opluwają nacjonalistów.

Nacjonalizm a inne narody
Głównym zarzutem kierowanym w stronę nacjonalistów jest to, że pałają oni niechęcią do innych narodowości. Każda krytyka, choćby nie wiadomo jak bardzo była konstruktywna, skierowana wobec poczynań danego kraju brana jest przez ludzi jako wyraz niechęci i nienawiści. Osobiście szanuje wszystkie narody. Szanuje przykładowo takich Niemców, jestem pod wrażeniem ich dorobku cywilizacyjnego, pracowitości i kultury, ale boję się ich roszczeń względem Polski i będę podkreślał, że są oni dla nas zagrożeniem. Szanuje islamistów i Afrykanów, ale zdaję sobie sprawę z tego, iż ich nadmierny napływ do Europy może stać się przyczyną druzgocących w skutkach konfliktów. Jak pokazała historia, koegzystencja różnych etnicznie, kulturalnie czy religijnie narodów zawsze kończyła się tragicznie, bowiem każdy naród żąda swoich praw, co odbywa się kosztem praw innego narodu, najlepszym przykładem niech będzie tu konflikt Izraelsko-Palestyński. Wyjątkiem od tej reguły są chyba tylko Stany Zjednoczone, jednak tu różnica jest taka, że naród ten budowany był z różnych narodów i przez proces dziejowy ludzie ci wytworzyli zupełnie nową świadomość narodową.
Absurdalny jest zarzut, że nacjonaliści dążą do całkowitego zamknięcia swoich granic, zabudowania się wielkim murem i odgrodzenia drutem kolczastym. To stereotyp wytworzony przez lewicę. Nacjonalizm opiera się o szacunek i współpracę z innymi narodami, jednak faktem nieulegającym dyskusji powinno być to, że każdy naród powinien znać swoje miejsce, a współpraca ta nie powinna godzić w niepodległość i suwerenność danego kraju.
W międzywojennej Polsce dochodziło do animozji między ludnością żydowską i polską. Podłożem tego konfliktu były przede wszystkim czynniki ekonomiczne.
Nie zmienia to jednak faktu, że wielu narodowców pomagało Żydom podczas II wojny światowej, najlepszym przykładem niech będzie jeden z przywódców przedwojennego ONRu, Jan Mosdorf, który został zabity w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu za pomoc ludności żydowskiej.
Jako nacjonaliści znający historię, wiemy dobrze, że możemy liczyć tylko na siebie. Na nic się mają wszelkiego rodzaju traktaty, dowody lojalności skoro i tak, zawsze, kiedy stawaliśmy w obliczu wroga skazani byliśmy na samych sobie.
Mnie jako nacjonalistę szczególnie boli fakt agitacji mediów i różnych organizacji do pomocy ludziom spoza naszego kraju. Choć to niewątpliwie cel szczytny i szlachetny, to w czasach, gdy 300 tysięcy polskich dzieci jest niedożywionych, domy dziecka przypominają zapuszczone więzienia, a kondycja materialna wielu Polaków jest opłakana, wydaje się to lekką bezczelność. Oczywiście żal mi tych wszystkich dzieci w Afryce, ofiar Tsunami, itp., naprawdę oddałbym wiele, aby im pomóc, ale na litość Boską w pierwszej kolejności powinniśmy pomoc naszym rodakom! Zajmijmy się najpierw naszym „podwórkiem”, rozejrzyjmy się wokół siebie, dopiero później, pomagajmy innym.

Nacjonalizm wobec kultury, tradycji i historii
Wielu Polaków nie przywiązuje wagi do tego, co jest w nas pięknie i do tego, co wyróżnia nas na płaszczyźnie innych narodów. Nasza bogata tradycja i kultura za granicą, w wielu krajach budzi ogromny szacunek i uznanie, my sami zaś nie dostrzegamy tego, co jest w nas piękne i przyjmujemy, obce, często niewłaściwe wzorce. Nacjonalizm pielęgnuje i kultywuje zachowania i obyczaje wygenerowane przez pokolenia Polaków przez setki lat. Każdy naród ma „to coś”, co go wyróżnia, nadaje mu cech niepowtarzalnych, jedynych w swoim rodzaju, dzięki czemu możemy fascynować się kulturami innych państw np. podczas wycieczek turystycznych. Niestety postępująca globalizacja odbywająca się w ramach Unii Europejskiej prowadzi do zatarcia tego, co nadaje nam specyfiki. Wykorzystując naturalny ludzki hedonizm Unia podrzuca nam kulturalne ochłapy, zadowala nas tandetą nafaszerowaną modernizmem. Niestety wygląda to tak, że zamiast zaduszek mamy Halloween (choć to zamerykanizowane podobnie jak Walentynki), różnego rodzaju obchody unijne przyćmiewają mniejsze wydarzenia narodowe, bowiem te „wielkie” jak np. 11 listopada, Cud nad Wisłą, są na szczęście, póki, co obchodzone z należytą godnością.
Jeśli chodzi o wydarzenia narodowe, o różnego rodzaju akcje przypominające ważne daty czy postacie historyczne to nacjonaliści są ewenementem na skalę kraju, jeśli chodzi o oddawanie honorów szczególnie zasłużonym Polakom. Każde wydarzenie, które miało pozytywny wpływ na nasz kraj, każde zachowanie godne naśladowania zawsze jest przez nas szczególnie wyróżniane. Jako nieliczni pamiętamy o Zaślubinach Polski z Morzem, jako nieliczni oddajemy cześć bohaterstwu „Inki” czy „Bartka”, jako nieliczni jeździmy po całym kraju, aby podkreślać naszą pamięć i oddawać hołd wszystkim tym, którzy poświecili się dla Polski. Jest to dla nas sprawa nadrzędna, zwłaszcza dziś, gdy wartości, którymi kierowali się nasi wspaniali przodkowie spychane są powoli do lamusa.

Nacjonalizm a przyszłość
W świetle ostatnich wydarzeń (podpisanie Traktatu Lizbońskiego przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego) zadania nacjonalizmu zdają się być bardzo trudne.
Nasz kraj praktycznie straci prawo samo decydowania o sobie, a o naszych interesach będą decydować politykierzy z zachodu. Przypuszczam, że promowanie Unii Europejskiej sięgnie do tego stopnia, że w końcu wpoi się nam, że nie jesteśmy obywatelami Polski tylko UE. Tym bardziej czeka nas zadanie trudne, a kultywowanie idei narodowej stanie się jeszcze cięższe. Jednak biorąc pod uwagę to, że naszego patriotyzmu, pracowitości, a przede wszystkim nas samych nie da się kupić za żadne pieniądze, że zło i nienawiść naszych przeciwników w końcu zniszczy ich samych - nasza wyjątkowość, nasza kochana Polska, zawsze będzie żyła w sercach Polaków. A Unia? Historia pokazała, że każda padła, ta w końcu też upadnie, miejmy nadzieję, że jak najszybciej.

Mikołaj ONR

WIELKIE REKOLEKCJE WEDŁUG LEONA DEGRELLE’A

Przeżywamy Adwent, a zatem czas pokuty i refleksji. Służyć temu mają między innymi rekolekcje, które odprawiane są w tym czasie w naszych kościołach. Ja oprócz udziału w rekolekcjach sięgam dodatkowo po tzw. lekturę duchową, a zatem książki które mają skłonić nas do nieco głębszych przemyśleń na tematy dla człowieka najistotniejsze. W tym roku wybór padł na „Płonące dusze” Leona Degrelle’a. Myślę, że ani książki, ani jej autora nie ma sensu specjalnie przedstawiać gdyż to „klasyka gatunku” dla każdego narodowca. Życząc zatem wszystkim czytelnikom najlepszego bloga o tematyce narodowej w Polsce owocnego Adwentu, załączam kilka z tych myśli wodza REXa, które mogą być dla nas pomocne … i to nie tylko w czasie Adwentu.

Upadek obecnej epoki to nie sprawa braku środków finansowych.

Nigdy jeszcze świat nie był tak bogaty, tak pełen komfortu, a pozostająca na jego służbie industrializacja nigdy jeszcze nie była tak wydajna.

Nigdy nie oferowano tylu bogactw i dóbr.

To ludzkie serce – i tylko ono – jest w stanie upadłości. Z braku miłości, wiary i oddania świat sam sobie zadaje śmiertelne ciosy.

Choroba wieku, to nie choroba ciała.

Ciało jest chore, bo chora jest dusza.

Ją to należało i będzie należało za wszelką cenę uzdrowić i ożywić.

Oto prawdziwa wielka rewolucja, którą trzeba przeprowadzić.

Rewolucja duchowa.

Albo bankructwo epoki (…).

Naród bogaty, który składa się z milionów jednostek, ale egoistycznie odizolowanych od siebie, jest narodem martwym.

Naród biedny, w którym każdy rozsądnie uznaje swe ograniczenia i wspólne obowiązki oraz jest posłuszny i pracuje w grupie, jest narodem żywym.

W obliczu wysiłku wahają się ci, których dusze owładnęła gnuśność.

Wielki ideał zawsze daje siłę, by ujarzmić swe ciało, znosić zmęczenie, głód i zimno.

Wygoda usypia ideał (...).

Nuda to rezygnacja z marzeń i z ducha.

Nuda jest chorobą pustych dusz i pustych głów.

Słodko jest marzyć o ideale i konstruować go w wyobraźni,

Lecz, prawdę mówiąc, to niewiele.

Co to za ideał, który pozostaje tylko zabawą lub marzeniem, choćby nawet i najczystszym.

Trzeba go ziścić we własnym życiu, zaś każdy kamień budowli wydarty jest własnej wygodzie, radości, odpoczynkowi oraz własnemu sercu.

Kiedy mimo wszystko po latach budynek pnie się do góry, kiedy nie zatrzymujemy się w pół drogi, kiedy pracujemy wytrwale mimo, że każdy kolejny kamień ciąży bardziej niż poprzedni, wtedy dopiero ideał zaczyna żyć.

Jednak nasz ideał żyje jedynie w miarę, jak my umieramy samym sobie.

Jesteśmy panami siebie. Możemy równie dobrze rozbić się w przepaści, co iść wzdłuż jej krawędzi lub wspiąć się na górę i ją ominąć.

Wszystkiego można uniknąć i wszystkiego dokonać.

Posłuszeństwo jest najwyższą formą używania wolności.

Nikt nie jest naprawdę zdolny kierować innymi, jeśli nie potrafi najpierw pokierować samym sobą (…)

Samotność stanowi dla duszy cudowną sposobność, by się poznać, dopilnować i ukształtować.

Tylko puste głowy i niestałe serca boją się zostać w ciszy sam na sam ze sobą.

Każdy z nas niesie swój krzyż. Musimy go nieść dumnie uśmiechnięci, aby wiedziano, że jesteśmy silniejsi od cierpienia, a także, by raniący nas zrozumieli, że ich strzały dosięgają nas na próżno.

Co znaczy cierpienie, kiedy w życiu miało się kilka nieśmiertelnych chwil.

Przynajmniej się żyło!

Świat coraz bardziej pochłaniają radości banalne, materialne lub po prostu zwierzęce. Zamyka się on w sobie, by zachować lub zdobyć jak najwięcej. Każdy żyje sam dla siebie, pozwala by jego życie rodzinne i państwowe zdominował ciągły egoizm, który przemienił ludzi w nienawistne, rozjątrzone i chciwe wilki bądź w zepsute ludzkie śmiecie.

Możemy wyjść z tego upodlenia jedynie drogą gigantycznej naprawy moralnej, od nowa ucząc ludzi miłości, poświęcenia, życia, walki i umierania za wyższy ideał.

Wiara ma wartość jedynie wtedy, gdy zdobywa, miłość – gdy płonie, a miłosierdzie – gdy zbawia.

W epoce gdy ludzie żyją tylko dla siebie, setki i tysiące ludzi muszą żyć nie dla siebie, ale dla zbiorowego ideału, z góry zgadzając się dlań na wszelkie ofiary, wszelkie upokorzenia i wszelkie bohaterstwo (…). Nadchodzi godzina, gdy dla ocalenia świata potrzebna będzie garść bohaterów i świętych, którzy dokonają Rekonkwisty.

Być szczęśliwym, to się uzewnętrzniać.

Oto szczęście: dać z siebie wszystko.

Ps.

ZMIANA GODZINY MSZY TRYDENCKIEJ !

W związku z niesłabnącym zainteresowaniem Mszą Świętą w klasycznym rycie rzymskim informujemy, iż zmianie uległa godzina jej sprawowania.

Obecnie jest ona odprawiana w każdą Niedzielę o godz.16, w kościele pw. św. Józefa przy ul. Ogrodowej 22.

Zapraszamy!

Marek

13 grudnia w Łodzi

Mroźny, ciemny dzień, rozgrzane serca narodowców i manifestacja zakończona sukcesem. Te słowa w największym skrócie opisują 13 grudnia w Łodzi.

Już przed godz. 16 na Pasażu Schillera zaczęli zbierać się uczestnicy manifestacji.Po ok. 30 min. pasaż był już pełen patriotów. Stawili się poza organizatorami - członkami Łódzkiego Ruchu Narodowego "Szczerbiec" i Obozu Narodowo - Radykalnego także przedstawiciele: Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych,Młodzieży Wszechpolskiej, Obozu Wielkiej Polski,Ligi Polskich Rodzin, Ruchu Przełomu Narodowego, Zielonych RP oraz osoby niezrzeszone. Łącznie: ok. 150 osób.
O godz. 16.30 wszystkie transparenty zostały rozwinięte, zapłonęły pochodnie, rozdano ulotki, udzielono wywiadów mediom i czas było rozpocząć manifestację.
Po przemówieniach przedstawicieli ONR i ŁRN "Szczerbiec" manifestacja ustawiła się do pochodu.
Mniej więcej gdzieś w połowie drogi narodowcy natknęli się na pikietujących na trasie marszu anarchistów, których stać było jedynie na pokazywanie manifestującym z daleka środkowych palców. Po stronie lewaków ani organizacji ( nie byli w stanie nawet krzyczeć jednolitych haseł, czego efektem było ich zagłuszenie) ani liczebności - "groźna" antifa zwołała ludzi z całej Polski i stawiła się w Łodzi w 30-40 osób, z czego połowa to dziewczyny i działacze socjalistycznych młodzieżówek lub osoby w ogóle niezrzeszone!
Ok. godz. 17.30 manifestacja dotarła do Placu Wolności. Jak się okazało - dotarła jeszcze w powiększonym składzie, bo do pochodu dołączyli przechodnie - głównie ludzie starsi.
Na Placu Wolności zgromadzeni wysłuchali końcowego przemówienia i odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego, po czym manifestacja została zakończona. Podczas całej manifestacji organizatorom nie umknął, poza problemem rozliczenia komunistycznych zbrodniarzy, temat obecnie najważniejszy - utrata niepodległości przez Polskę na rzecz Unii Europejskiej (wejście w życie Traktatu Lizbońskiego). Wyrazem sprzeciwu narodowców wobec europejskiego socjalizmu były zarówno przemówienia, jak i wykrzykiwane podczas pochodu hasła. Wszystkim obecnym przypomniano o obowiązku walki o Polskę i polskość w tych trudnych czasach nowej niewoli.

Żenująca okazała się postawa mediów. Część z dziennikarzy, pomimo zaproszeń, nie zjawiła się w ogóle, druga część natomiast, mimo obecności i dziennikarskiej aktywności, postanowiła nie zamieszczać relacji z naszej manifestacji! Zamiast tego nasze kochane "polskie" media wolały pokazać 5-osobowy happening PO. Czyżby ktoś obawiał się idei narodowej?
Cieszyły natomiast gratulacje i reakcja zwykłych, niezrzeszonych osób, które gratulowały organizatorom inicjatywy.

Ogólnie rzecz ujmując - manifestacja na duży plus. Tego dnia Łódź była na pewno narodowa.

Dziękujemy wszystkim za przybycie !

Odsłonięcie Pomnika Ofiar Komunizmu - relacja

W sobotę 12 grudnia odsłonięty został w Łodzi (przy ul. Anstadta) pierwszy w Polsce pomnik ofiar komunizmu.

Na obchodach obecni byli narodowcy z ŁRN "Szczerbiec". Zjawili się także przedstawiciele Ruchu Patriotycznego i stowarzyszenia Niklot.
Frekwencja, jak na wydarzenie takie rangi, myślę,że zawiodła.
Zawiódł również prezydent Kaczyński. Głowa państwa ( któremu swoim podpisem 1 grudnia odebrał niepodległość) podobno się przeziębiła i nie mogła przybyć. Ciekawe czy pan prezydent nie również by nie przybył, gdyby to wydarzenie przypadało na miesiąc przed wyborami lub obchodzono jakieś unijne święto...
Sama uroczystość przebiegła planowo i bez opóźnień. Najpierw Msza Św. w kościele św. Teresy, później przemarsz i już przy pomniku- jego poświęcenie i przemówienia.
Sam pomnik, trzeba przyznać, prezentuje się godnie i na pewno cieszy fakt, że został wzniesiony właśnie w Łodzi.

A z rzeczy tragikomicznych: najbardziej przestraszoną z racji tych obchodów osobą był sam prezydent Kropiwnicki. Domniemywać należy to z zachowania policji, której najprawdopodobniej zostały wydane odpowiednie polecenia. Otóż służby porządkowe zatrzymywały narodowców z ŁRN "Szczerbiec" dwa razy i to w drodze na obchody, pytając o treść transparentów i ...o poglądy na temat Kropiwnickiego!!! Pytanie brzmiało dokładnie tak: "Jesteście zwolennikami czy przeciwnikami prezydenta Kropiwnickiego?" !

Odsłonięcie Pomnika Ofiar Komunizmu

Czekaliśmy, czekaliśmy i wreszcie jest. Pomnik Ofiar Komunizmu zostanie oficjalnie odsłonięty w Łodzi przy ul. Anstadta już w najbliższą sobotę 12 grudnia.

Program uroczystości:

-12.00 - Msza Św. w kościele św. Teresy (Rondo Solidarności)
-ok. godz. 13 - przemarsz z kościoła pod pomnik ul. Pomorską
- odsłonięcie pomnika przy ul. Anstadta

Patronat nad uroczystością objął Lech Kaczyński, który osobiście odsłoni pomnik. Czyżby wielkimi krokami nadchodziły wybory prezydenckie? Panie Prezydencie, pomnik pomnikiem , ale w pamięci i historii Polski zapisze się Pan jako ten, który pozbawił Polskę niepodległości, podpisując Traktat Lizboński. I Naród w odpowiednim momencie się Panu "odwdzięczy"... najszybciej zapewne podczas najbliższych wyborów.

13 Grudnia Manifestacja Antykomunistyczna!

Łódzki Ruch Narodowy "Szczerbiec" i Obóz Narodowo-Radykalny zapraszają na manifestację upamiętniającą ofiary stanu wojennego oraz potępiającą zbrodniczą ideologię komunizmu, która odbędzie się dn. 13 grudnia 2009r. w Łodzi. Komunistyczni oprawcy do dzisiejszego dnia nie zostali rozliczeni, a rodziny pomordowanych wciąż czekają na sprawiedliwość.

Program manifestacji:

od godz. 16 - zbiórka na Pasażu Schillera (ul. Piotrkowska)
16.30 - rozpoczęcie manifestacji, okolicznościowe przemówienia
ok. godz. 17 - przemarsz ulicą Piotrkowską na Plac Wolności
następnie - wejście na Plac Wolności, odśpiewanie Hymnu RP, zakończenie manifestacji

Podczas manifestacji nie pominiemy także sprawy najbardziej teraz kluczowej - utraty państwowości przez Polskę na skutek wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego. Wczoraj Moskwa, dziś Bruksela - ci sami, którzy przez lata nie wymierzyli sprawiedliwości autorom stanu wojennego, komuniści i ich poplecznicy kreujący się na demokratów doprowadzili naszą Ojczyznę do kolejnej utraty niepodległości.
Uczcijmy więc w ten dzień pamięć ofiar tamtych tragicznych dni, jak i pamięć wszystkich pomordowanych przez komunizm patriotów. Wyraźmy nasze żądanie rozliczenia i ukarania czerwonych katów.

Liczymy na Waszą obecność. Mamy nadzieję, że 13 grudnia po raz kolejny narodowe i patriotyczne organizacje pomaszerują ul. Piotrkowską razem.
Powiedzmy komunistom, zdrajcom Ojczyzny gromkie "NIE"!


W razie pytań prosimy o kontakt:

mail: narodowalodz@gmail.com
gg: 2581628


Informacje na temat manifestacji także na stronach:

www.narodowalodz.blogspot.com
www.onr.h2.pl

Plugastwo!

W każdej działalności, która ma jasno określony cel, bardzo ważna jest tzw. propaganda. Każda organizacja, stara się, aby przedstawiano ją zawsze w pozytywnym świetle, najlepiej najdalej od łączących ją z podobnymi organizacjami stereotypów. Zerwać ze stereotypami jest zawsze najtrudniej. Dużo trzeba do tego czasu, wysiłków, różnych zabiegów medialnych, pomysłów czy innych spektakularnych działań, aby "ludziom" coś się nie "kojarzyło", abstrahując na razie od tego, czy słusznie, czy nie. Jest to czasami o tyle trudne, ponieważ wśród członków tychże organizacji, pewnych zachowań, schematów myślowych nie da się wykorzenić. Stereotypy są niemalże częścią składową ich ideologii, tak głęboko tkwiące w świadomości, że pomimo wysiłku zawsze, prędzej czy później dadzą znać o sobie w najmniej odpowiednim miejscu.

I właśnie z czymś takim mamy do czynienia przeglądając, pewien dopiero, co powstały blog tzw. "porozumienia antytotalitarnego" http://porozumienieantytotalitarne.blogspot.com/. Porozumienie, które jak określają autorzy powstało z integracji środowisk "antyfaszystowskich" w jednym dosyć jasno określonym celu - utrudnić manifestacje przeciwnikom politycznym z okazji upamiętnienia ofiar stanu wojennego. Dlaczego chcą to zrobić? Otóż wierzą, że świat bez "faszystowskiej prawicy" będzie znacznie lepszy niż jest teraz. A dlaczego lepszy? Bo ta, "zła" "faszyzująca prawica" i "nacjonaliści" odpowiadają za całe zło na tym świecie, zarówno te dawne, jak i obecne oraz również przyszłe.

Wszystko fajnie, ładny plakacik, patetyczne hasełka, trochę słabo powiązane ze sobą, ale cóż, kto to zauważy. I najważniejsze - demo ma być antyfaszystowskie (przeciw tej "prawicy”, która ma czelność czcić ofiary systemu komunistycznego) jak przeciw i tu novum "komunistom" (namalowany przekreślony sierp i młot). I wtedy pojawia się pewien problem, bo na plakacie na dole, widać wielkie hasło, tak trochę dziwnie kojarzące się z pewnym system totalitarnym... NO PASARAN, czyli "nie przejdą". Hasło komunistów, anarchokomunistów z wojny domowej w Hiszpanii w latach 30 ubiegłego stulecia. Te hasło pierwszy raz wykrzyczała Dolores Ibarurri, zaraz dodając "Teraz poleje się krew"! (chyba właśnie o to chodzi głównie tym "antytotalitarystom")

Dla każdego średnio inteligentnego człowieka już samo zestawienie tego hasła wraz z okazją kontrdemonstracji wydaje się dosyć szokujące. Bo jak to komunistyczne hasło a pikieta ma być antykomunistyczna(w sensie "antytotalitarna" słowa antykomunizm by nie speszyć swoich kolegów z lewej strony profilaktycznie starają się unikać)? Zapominają, że antytotalitaryzm jest zdecydowanie sprzeczny z tym, co wyczyniali komuniści podczas wojny z generałem Franco. Ci ludzie po tym okrzyku (No Pasaran) podcinali gardła księżom katolickim, palili kościoły, gwałcili zakonnice, zabijali zwykłych bezbronnych ludzi, którzy w ich mniemaniu sympatyzowali z "ojczyzną", którą tak oni nienawidzili. "Komunizm tak, ojczyzna nie!!" Wykrzykiwali bohaterowie tej młodzieży "antytotalitarnej". Mało tego, ci dzielni antyfaszyści walczący w Hiszpanii, bardzo chętnie po II Wojnie Światowej wstępowali w Polsce do takich patriotycznych organizacji jak Urząd Bezpieczeństwa, gdzie rozprawiali się z rodzimymi faszystami, czyli podziemiem niepodległościowym.

Czy oto chodzi? Czy tak ma wyglądać świat bez tej złej "prawicy"? Dalej wczytując się w puste slogany na tym blogu, zauważamy odniesienia o zgrozo do "pierwszej Solidarności" (sic!!!). Przecież Kazimierz Świtoń jeden z założycieli WZZ, czy małżeństwo Gwiazdów, jakby byli w pobliżu i zobaczyli tych ludzi oraz posłuchali ich poglądów, to by tak im wtłukli, że by na d*** przez tydzień nie usiedli. A Jan Paweł II w grobie się przewraca, widząc, że ludzie, którzy odwołują się morderców katolików, wycierają sobie brudne twarze stricte katolickim ruchem społecznym, jakim w tamtych czasach niewątpliwie była Solidarność. Absurd i plugastwo!!!!

Dlaczego tak się dzieje? Otóż owe demo miało mieć charakter sctricto "antyfaszystowski" czy "antyprawicowy", ale to średnio by się ludziom kojarzyło. Przeciw manifestacji antykomunistycznej manifestują zapewne komuniści. Wiec wymyślono taki, wydawałoby się sprytny zabieg medialny. Wrzucić trochę antykomunizmu ( tego "złego" oczywiście komunizmu, bo antyfaszyści cały czas wierzą, pomimo nauczki historii, że nadal istnieje ten dobry!!!!) Podlać "Solidarnością" (ta się jeszcze dobrze kojarzy, zwłaszcza ta "pierwsza") i mamy gotowy koktajl mołotowa, który najchętniej by poleciał w "faszystów", policje oraz przy okazji, kręcących się zawsze wokół takich akcji - burżujów. Walka z kapitalizmem i faszyzmem musi być ciężka i muszą być ofiary najlepiej po tej złej stronie.

Cóż, nam pozostaje tej grudniowej niedzieli, uczcić godnie ofiary systemu komunistycznego, nie dać się wmanewrować w jakieś przepychanki, patrząc z satysfakcją jak anarchiści kolejny raz kompromitują się w oczach społeczeństwa, a na końcu wykrzyczeć im prosto w twarz: Han pasado!

Witamy w Eurokołchozie

Już rano Polacy obudzą się w nowej rzeczywistości. Wszystko będzie niby po staremu, poza jednym szczegółem - zniknie suwerenność.
Od dziś państwo, w którym żyjemy nazywa się Unia Europejska - państwo o charakterze federacyjnym. Już teraz marionetki zwane od lat kolejnymi polskimi
ministrami, premierami, prezydentami, posłami, senatorami mogą być dumne z faktu bycia pełnoprawnym Europejczykiem, mającym własne europejskie państwo.

A co z tymi, którzy realnie patrzą na rzeczywistość?
No cóż... Najpierw wypada spojrzeć wstecz i przeanalizować przyczyny upadku i utraty państwowości. Krok kolejny to wyciągnąć wnioski. Później pewnie spojrzymy w przyszłość i przed oczami staną nam niezbyt ciekawe sceny : dyktat garstki unijnych decydentów, za których decyzję i tak podejmują z tylnego fotela bardziej wpływowi, anonimowi ludzie, walka z tożsamością narodów Europy - celem stworzenia nowej, ogłupionej masy, zwanej narodem europejskim, walka z chrześcijaństwem, karmienie nas truciznami GMO (od 1.01.2010 inną żywność raczej ciężko będzie dostać), i niestety możliwość totalnej kontroli nad społeczeństwem, bo prawo europejskie stwarza w imię ideałów równości, tolerancji i tzw."praw człowieka" nieograniczone możlwości wyrokowania (zupełnie jak w ZSRR, gdzie władzy wolno było wszystko w imię walki klasowej i obrony ludu pracującego).
Warto też dodać, że Traktat Lizboński nie reguluje procedury opuszczenia przez dany człon federacji UE (czyt. dawne państwo członkowskie) unijnego państwa.

Smutne i straszne czasy nastają, ale przecież nie wolno się załamywać. Po wyciągnięciu odpowiednich wniosków i chwili refleksji do każdego z przyzwoitych ludzi, że nastał znów czas walki o wolność i niepodległość Polski. Nikt, kto się za patriotę uważa nie może się od tej chwili wyrzec tej walki!
A w jaki sposób ją prowadzić? Przede wszystkim:
1) zdobywać wiedzę i zbierać jak najwięcej informacji o wrogim organizmie, jakim jest UE ( tylko broń Boże nie z oficjalnych mediów),
2) docenić wreszcie musimy rolę informacji w tym starciu. Nie ma lepszej metody niż uświadamianie innych w każdy możliwy sposób: poprzez zwyczajne rozmowy,
dyskusje, wykłady, ulotki, działalność internetową, pokazywanie i użyczanie innym różnych materiałów,
3) nie pozwolić się ogłupiać, zawsze samemu drążąc interesujące nas, kluczowe kwestie.
To moim zdaniem fundamentalne warunki. Oczywiście sposobów na uświadamianie społeczeństwa jest mnóstwo, a ich rodzaj często zależy od naszej kreatywności.
Ważne jest to, by w tej walce być jak lew i lis zarazem. Pozwolić się łatwo wyłączyć z tej gry, to spowodować osłabienie obozu tych uświadomionych i dać satysfakcję unijnym sprzedawczykom.

Nie mam wątpliwości, że prędzej czy później ludzie zrozumieją totalitarne oblicze Unii Europejskiej. Niech pociesza nas także fakt, że nie tylko Polacy walczyć będą z Eurokłchozem. Zniewolona została większość narodów Europy i kwestią czasu, choć może bardzo długiego, jest dzień, w którym przejrzą one na oczy.

Pamiętajmy od dziś o świętym obowiązku propolskiej, proniepodległościowej aktywmości!


" Dla triumfu zła potrzeba tylko, żeby dobrzy ludzie nic nie robili"
Edmund Burke


MM