Kolejna i ostatnia biografia, która znajduje się w książce Sebastiana Bojemskiego o NSZ dotycząca Łodzian. Mam nadzieję, że z czasem będzie w Internecie lub w książkach pojawiało się więcej wspomnień o ludziach z Łodzi bądź z województwa łódzkiego walczących w szeregach Narodowych Sił Zbrojnych.
Wyłcan Roman (1906-1975), ps. „Barski”, podporucznik WP, kapitan NSZ
Urodził się w Łodzi. Do WP wstąpił w 1927r. W 1928r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Nominację na stopień podporucznika otrzymał 1 stycznia 1931r. Od 1932r. w 10 pułku artylerii lekkiej.
W kampanii wrześniowej wziął udział w 10 p.a.l., jako dowódca oddziału zwiadu. Jego grupa została rozbrojona przez wojska sowieckie w Zamościu. Od lutego 1942r. w warszawskim okręgu ZJ, a następnie w NSZ. W NSZ był oficerem zwiadu w Dywizjonie Artylerii Zmotoryzowanej oraz instruktorem w warszawskiej Szkole Podchorążych Artylerii. Zajmował się także powielaniem literatury wojskowej.
W Powstaniu od 1 sierpnia 1944r. Na Starym Mieście dowódca oddziału szturmowego Dywizjonu Artylerii Zmotoryzowanej „Młot”, a w Śródmieściu dowódca Batalionu Legii Akademickiej (NSZ), po reorganizacji 2 kompanii w zgrupowaniu „Sosna”. W trakcie walk na Starówce w sierpniu został ranny. 15 sierpnia 1944r. awansował na stopień kapitana.
Po zakończeniu walk w obozach w Lamsdorfie i Murnau. Po wojnie wrócił do kraju. Mieszkał w Poznaniu, a następnie w Warszawie.
Oby w przyszłości temat NSZ był w szkole bardziej poruszany niż obecnie. Chociaż patrząc na rozwój systemu edukacji u nas i upadającej wartościowej lekcji historii może być to wielkim problemem jak i wyzwaniem.
Biografia pochodzi z książki Sebastiana Bojemskiego „Narodowe Siły Zbrojne w Powstaniu Warszawskim”.
Krzysiek LDZ
Wyłcan Roman (1906-1975), ps. „Barski”, podporucznik WP, kapitan NSZ
Urodził się w Łodzi. Do WP wstąpił w 1927r. W 1928r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Nominację na stopień podporucznika otrzymał 1 stycznia 1931r. Od 1932r. w 10 pułku artylerii lekkiej.
W kampanii wrześniowej wziął udział w 10 p.a.l., jako dowódca oddziału zwiadu. Jego grupa została rozbrojona przez wojska sowieckie w Zamościu. Od lutego 1942r. w warszawskim okręgu ZJ, a następnie w NSZ. W NSZ był oficerem zwiadu w Dywizjonie Artylerii Zmotoryzowanej oraz instruktorem w warszawskiej Szkole Podchorążych Artylerii. Zajmował się także powielaniem literatury wojskowej.
W Powstaniu od 1 sierpnia 1944r. Na Starym Mieście dowódca oddziału szturmowego Dywizjonu Artylerii Zmotoryzowanej „Młot”, a w Śródmieściu dowódca Batalionu Legii Akademickiej (NSZ), po reorganizacji 2 kompanii w zgrupowaniu „Sosna”. W trakcie walk na Starówce w sierpniu został ranny. 15 sierpnia 1944r. awansował na stopień kapitana.
Po zakończeniu walk w obozach w Lamsdorfie i Murnau. Po wojnie wrócił do kraju. Mieszkał w Poznaniu, a następnie w Warszawie.
Oby w przyszłości temat NSZ był w szkole bardziej poruszany niż obecnie. Chociaż patrząc na rozwój systemu edukacji u nas i upadającej wartościowej lekcji historii może być to wielkim problemem jak i wyzwaniem.
Biografia pochodzi z książki Sebastiana Bojemskiego „Narodowe Siły Zbrojne w Powstaniu Warszawskim”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz